عکس ، ادعای جنجالی مردی که شهاب سنگ خانه اش را به آتش کشید! - وبلاگ آرشیو بهترین ها

به گزارش وبلاگ آرشیو بهترین ها، ایسنا نوشت: دانشمندان به ادعای مردی که می گوید یک شهاب سنگ به مقدار یک توپ بسکتبال در خانه اش سقوط نموده است، شک دارند و می گویند شهاب سنگ مورد بحث احتمالاً کیلومترها دورتر از خانه این مرد سقوط نموده یا در حالی که در آسمان بوده به طور کامل سوخته است.

یک خانه که در شهر نوادا در استان کالیفرنیا آمریکا واقع شده است، زمانی معروف شد که صاحب آن ادعا کرد که یک شهاب سنگ شعله ور به میزان یک توپ بسکتبال به آن برخورد نموده است.

گفته شد که این خانه بر اثر این اتفاق واقعاً منفجر شده و کاملاً ویران شده است. این ادعا واقعی به نظر می رسید، زیرا تعدادی از مردم منطقه سقوط این شهاب سنگ را از آسمان ثبت نموده بودند و صاحب این خانه به نام داستین پروسیتا از این تصادف به ظاهر عجیب کاملا شوکه شده بود.

تصاویر و فیلم هایی از یک نور زرد روشن که در آسمان این منطقه می درخشید، در اینترنت پر شد. همسایه های پروسیتا به آتش نشانانی که برای مهار آتش حضور داشتند، گفتند که صدایی کر نماینده مانند رعد و برق شنیده اند و تقریباً در همان زمان خانه پروسیتا آتش گرفته است.

پروسیتا چند ساعت پس از اینکه خانه اش در آتش سوخت در مصاحبه ای با وبلاگ آرشیو بهترین ها محلی گفت: آنها گفتند احتمال این اتفاق یک در چهار تریلیون است.

اکنون دانشمندان در خصوص آنچه در آن شب رخ داده کمی تردید دارند.

دانشمندانی که شهاب سنگ ها را مطالعه و ردیابی می نمایند، اعتبار ادعای شهاب سنگ هایی که باعث انفجار در خانه ها می شوند را زیر سوال می برند.

پیتر جنیسکنز، ستاره شناس موسسه SETI در کالیفرنیا می گوید تا زمانی که یک شهاب سنگ به سطح زمین برسد، تقریبا چیزی از آن باقی نمی ماند. او اشاره می نماید که به احتمال زیاد این یک قطعه سنگ سرکش از بارش شهابی ثوری جنوبی بوده است که به علت روشن کردن بزرگ ترین بخش های آسمان شب با گلوله های آتشین خود در ماه اکتبر مشهور است.

بارش شهابی ثوری بارش شهابی سالیانه ای است که بر اثر برخورد ذرات برجای مانده از دنباله دار انکه(Enckes Comet) با جو زمین پدید می آید. از آن جا که نقطه نورباران این بارش شهابی در صورت فلکی ثور واقع شده است، اخترشناسان سال ها پیش آن را بارش شهابی ثوری نامیدند که این نام تا به امروز باقی است.

یکی از بخش های کار جنیسکنز یافتن شهاب سنگ ها است. او برای انجام این کار از رادار هواشناسی داپلر برای ردیابی آنها در هنگام فرود به زمین استفاده می نماید.

شهاب سنگ ها با سرعت 20 تا 33 کیلومتر در ثانیه به جو زمین وارد می شوند. این سقوط سریع اغلب باعث می گردد که این سنگ ها ذوب و از هم جدا شوند.

جنیسکنز می گوید گاهی اوقات یک تکه بزرگتر می تواند به سطح زمین برسد یا در اقیانوس فرود آید و گاهی نیز به ماه برخورد می نماید.

وی می افزاید: در این مورد احتمالاً اینطور نبوده است، چرا که به داده هایی که از رادار داپلر جمع آوری می نماید، اطمینان دارد.

رادار هواشناسی اغلب شهاب سنگ هایی را که به زمین برخورد می نماید، ردیابی می نماید و آن را با تگرگ اشتباه می گیرد.

وقتی در خصوص این حادثه و احتمال وقوع آن سؤال شد، جنیسکنز گفت: این مورد مشاهده نشد. بنابراین ما فکر نمی کنیم که مواد کافی برای ثبت به وسیله رادار و دریافت سیگنال به جای مانده باشد.

وی در ادامه اضافه کرد که بر اساس محاسبات گروه پژوهشی، گلوله آتشین به میزان توپ بسکتبال که شاهدان عینی در آسمان مشاهده کردند، در فاصله 37 کیلومتری دورتر از خانه پروسیتا فرود آمده است.

جنیسکنز می گوید، شهاب سنگ ها این توهم را ایجاد می نمایند که نزدیک هستند، در حالی که واقعاً از شاهدان دور هستند.

در این مورد، گزارش هایی از 120 شاهد عینی از شمال در فاصله حدود 800 کیلومتری به دست آمده است و آنها یک شهاب سنگی را در منطقه خود دیده اند.

جنیسکنز اضافه کرد: در تحلیل نهایی، سقوط زباله های فضایی باعث آتش سوزی زمینی نمی گردد. بله، آنها را گلوله های آتشین می نامند، زیرا آسمان را روشن می نمایند، اما هرگز شعله های آتش از خود ساطع نمی نمایند.

جنیسکنز در واقع تصور نمی نماید که یک شهاب سنگ بتواند یک خانه را به آتش بکشد، زیرا به میزان کافی داغ نیست و زمان زیادی برای خنک شدن در پایین اتمسفر دارد و وقتی شهاب سنگ ها در نهایت به زمین برخورد می نمایند، سرد فرود می آیند.

5858