شکایت میراث فرهنگی از سازندگان قطعه مشابه سرود ای ایران
به گزارش وبلاگ آرشیو بهترین ها، ریتم شعر، آهنگ و هر چه که حس و حال ایرانی ها را با ایران پیوند می داد، در قطعه ای شنیده می شد که آستان قدس رضوی حدود یک ماه و نیم پیش آن را منتشر کرد. اما نه به عنوان سرود جدید ملی کشور، بلکه ریتمیک بودن قطعه با سرود ملی ایران، آن قدر نزدیک بود که ناخودآگاه این حس را به مخاطب القاء می کرد.

به گزارش وبلاگ آرشیو بهترین ها، انتشار این قطعه که به نظر می رسید نخست در فضای مجازی دست به دست شده، واکنش های شدیدی به همراه داشت، به حدی که هیأت مدیره خانه موسیقی نیز این اقدام را یک دخل و تصرف غیرقانونی و تحریف کلام سرود ملی ای ایران دانست و در بیانیه ای اعلام کردند که از مسئولان و ضابطان قضائی خواسته اند تا با عمل غیرقانونی و به دور از اخلاق سازندگان، برخورد قانونی کند.
در بخشی از بیانیه خانه موسیقی آمده است که سرود زیبا و ملی ای ایران که به ثبت ملی رسیده، جزو میراث معنوی ایران شناخته شده و همچون دیگر آثار ملی ارزشمند و غیر قابل تغییر است و به هیچ عنوان نمی توان در آن دخل و تصرفی ایجاد کرد و سازمان میراث فرهنگی کشور به عنوان متولی اصلی آثار ملی در کشور باید نسبت به این حرکت واکنش مقتضی نشان دهد.
تحریف و جایگزینی هر کلام دیگری روی آن آهنگ به نوعی جعل و تحریف یک ترانه ملی و خاطره انگیز است و نه تنها احساسات میلیون ها ایرانی را جریحه دار خواهد نمود بلکه پیگرد قانونی خواهد داشت.
محمدحسن طالبیان - معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - بعد از گذشت این مدت زمان نسبت به اقدامات در حال اجرا توسط این سازمان به خبرنگار وبلاگ آرشیو بهترین ها شرح می دهد.
وی می گوید: به خواست سازمان میراث فرهنگی، مدیرکل میراث فرهنگی مشهد در این زمینه با آستان قدس وارد صحبت شده است، در واقع ما کوشش خود را می کنیم تا سازندگان آن قطعه متوجه حق معنوی سرود ای ایران باشند و آن سرود را با توجه به کپی های صورت گرفته، لغو نمایند.
وی با بیان این که نمی دانم سازندگان این قطعه قصد داشتند آن را به عنوان سرود ملی معرفی نمایند یا نه، شرح می دهد: مهم این است که نباید این کپی می شد، آن اثر یک حق مؤلف و یک حق معنوی دارد، به همین دلیل نامه شکایت را نوشتیم و از مرکز حقوقی سازمان میراث فرهنگی درخواست پیگیری این اتفاق را کردیم و از سوی دیگر از مسئولان میراث فرهنگی خراسان خواستیم تا در این زمینه با آستان قدس صحبت نمایند که باید حتماً حقوق معنوی و ثبت ملی این اثر حفظ شود.
طالبیان اضافه می نماید: از نخستین روز مطرح شدن این بحث، کارهای حقوقی شروع شد، قصد داشتیم قدری کارها به خوبی پیش برود و سپس اقدامات صورت گرفته را مطرح کنیم، خوشبختانه امروز وارد مراحل مثبت در این پیگیری ها شده ایم.
سرایش سرود ملی ای ایران، به سال 1323 برمی شود. دورانی که ایران تحت اشغال نیروهای متفقین بود و در سطح شهر تهران مردم روزانه شاهد رفتار خشن نیروهای متفق به خصوص انگلیسی ها با شهروندان ایرانی بودند. گل گلاب که با نام پدر علوم طبیعی ایران شناخته می شود و سال ها معاون دانشکده پزشکی دانشگاه تهران بود، روزی این شعر را می سراید.
نخستین اجرای این سرود در 27 مهر ماه 1323 در تالار دبستان نظامی دانشکده افسری با صدای غلامحسین بنان در خیابان استانبول دو شب متوالی برگزار گردید. سرود ای ایران آنقدر اثر کرد که مستمعین تکرار آن را خواهان شدند و سه بار اجرا شد. استقبال و تأثیر این سرود باعث شد که وزیر فرهنگ وقت، هیأت نوازندگان را به مرکز پخش صدا دعوت کرد تا صفحه ای از آن ضبط و هر روز از رادیو تهران پخش شود. اجراهای بعدی این اثر مربوط به سال های 1337 تا 1342 در برنامه گل ها است که غلامحسین بنان این سرود را خواند.
در سال 1350 نیز اپرای رادیویی این سرود با همکاری ارکستر بزرگ رادیو تلویزیون ملی ایران با رهبری فرهاد فخرالدینی و خوانندگی اسفندیار قره باغی انجام شد. دو اجرای دیگر از این اثر نیز یکی با صدای حسین سرشار و دیگری با صدای رشید وطن دوست موجود است. در سال 1369 گلنوش خالقی، دختر روح الله خالقی که برای بیست و پنجمین سالروز درگذشت پدرش در تهران بود، این سرود را با تنظیمی دوباره برای ارکستر، تکخوان و آواز گروهی تنظیم کرد که در آلبوم می ناب توسط انتشارات سروش منتشر شد. تکخوان در این نسخه، رشید وطندوست است. در شصتمین سالگرد ساخت این سرود در مهر ماه 1383 ارکستر ملی ایران آن را در تالار وحدت اجرا کرد که تمامی 700 نفر جمعیت حاضر در سالن آن را با هم خواندند.
منبع: خبرگزاری ایسنا